بر اساس آیین‌نامه داخلی سازمان همکاری شانگهای، فرایند عضویت دائم یک فرایند زمان‌بر و وقت‌گیر است که تجربه هند و پاکستان در سال ۲۰۱۷ نشان داد این پروسه ممکن است حداقل دو تا سه سال طول بکشد.
موضوعات در دستور کار جلسات علنی شورای منطقه
ساختار ضد تروریستی سازمان همکاری شانگهای (RATS) و گروه های تخصصی آن؛ که در رویدادهای باز که از طریق RATS برگزار می شود.
به موازات آن، فعالیت های سازمان همکاری شانگهای تمرکز اقتصادی گسترده ای پیدا کرد. در سپتامبر ۲۰۰۳، سران دولت های کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای یک برنامه ۲۰ ساله همکاری تجاری و اقتصادی چندجانبه را امضا کردند. به عنوان یک هدف بلندمدت، ایجاد یک منطقه آزاد تجاری در فضای سازمان همکاری شانگهای و در کوتاه مدت – تشدید روند ایجاد شرایط مطلوب در زمینه تجارت و سرمایه گذاری پیش بینی شده است.
در صورتی که دولت متقاضی به تعهدات خود عمل نکند، یادداشت، انجام شده در مورد آن به پیشنهاد شورای وزیران، ممکن است تصمیم به تعلیق یا خاتمه روند پذیرش عضویت در سازمان همکاری شانگهای دهد.
صدر جباروف رئیس جمهوری قرقیزستان ماه جاری پیش نویس تفاهم نامه تعهدات ایران به منظور دستیابی به وضعیت عضویت در سازمان همکاری شانگهای را امضا کرد.
وی گفت: آغاز روند پذیرش ایران شاهد دیگری بر گشایش سازمان و نگرش مسئولانه و دقیق آن نسبت به گسترش هسته آن خواهد بود.
پیش از این، همه این کشورها، به استثنای ازبکستان، اعضای “شانگهای پنج” – یک انجمن سیاسی مبتنی بر توافق نامه اعتمادسازی در زمینه نظامی در منطقه مرزی (شانگهای، ۱۹۹۶) و موافقتنامه کاهش متقابل نیروهای مسلح در منطقه مرزی (مسکو، ۱۹۹۷) بودند. این دو سند اساس سازوکار اعتماد متقابل در زمینه نظامی در مناطق مرزی را پایه گذاری کرد و به ایجاد روابط واقعی مشارکتی کمک کرد. پس از گنجاندن در سازمان ازبکستان (۲۰۰۱)، «پنج» به «شش» تبدیل شد و به سازمان همکاری شانگهای تغییر نام داد.
در روابط درون سازمان، کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای به ایده «روح شانگهای» و اصول اجماع و اعتماد متقابل، همکاری متقابل سودمند، برابری، مشاوره متقابل، احترام به تنوع فرهنگ ها و پیگیری توسعه مشترک؛ و در روابط خارجی – اصول باز بودن، عدم وابستگی به بلوک ها و عدم جهت گیری علیه کشورهای ثالث اشاره شده است.
روسی و چینی به عنوان زبان های کاری رسمی سازمان همکاری شانگهای شناخته می شوند.
روند پذیرش ایران در سازمان همکاری شانگهای
شورای سران دولت های سازمان همکاری شانگهای (CGP) سالی یک بار برای بحث در مورد استراتژی همکاری های چندجانبه و حوزه های اولویت دار توسعه، رسیدگی به موضوعات اساسی و موضوعی همکاری های اقتصادی و غیره تشکیل جلسه می دهد و همچنین بودجه سالانه سازمان را تصویب می کند.
در جریان نشست سالانه شورای سران کشورهای عضو شانگهای که روزهای ۲۵ و ۲۶ شهریورماه پارسال در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار شد، آیت‌الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در صدر هیاتی دیپلماتیک و به همراه برخی مسئولان کشور در آن شرکت کرد.
تارنمای شورای بازرگانی سازمان همکاری شانگهای ضوابط، شرایط و مکانیسم برای پیوستن یک کشور ذینفع به سازمان همکاری شانگهای را به شرخ ذیل اعلام کرده است
دبیرخانه سازمان همکاری شانگهای این موضوع را به کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای اطلاع داده و پیش نویسی را تهیه می کند.
– بدون حق شرکت در تصمیم گیری در حین بحث حضور داشته باشد
کدام کشورها در کار سازمان همکاری شانگهای مشارکت دارند؟
سازمان همکاری شانگهای چیست؟
از تاریخ امضای کشور متقاضی و سازمان طبق یادداشت، دولت متقاضی حق دارد:
– حضور بدون حق شرکت در تصمیم گیری در جلسات گسترش عضویت در شورای سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، در جلسات سران وزارتخانه ها و/یا دپارتمان های کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و همچنین در جلسات تخصصی و کارگروه ها، مشاوره در مورد مسائل مختلف؛
نشست سپتامبر سال ۱۴۰۰ سران سازمان همکاری شانگهای در دوشنبه صفحه جدیدی در تاریخ توسعه مترقی سازمان نوشت: سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای تصمیم گرفتند روند پذیرش ایران به عضویت کامل سازمان را آغاز کنند.
پذیرش عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای یکی از مهمترین اتفاقات در عرصه روابط خارجی ایران محسوب می‌شود. ایران سال‌ها عضو ناظر این سازمان منطقه‌ای بود و با پذیرش عضویت دائم ایران از سوی اعضای آن سیاست خارجی از ظرفیت‌ها و امکانات جدیدی بهره مند می‌شود.
پیشتر ولادیمیر نوروف وزیر امور خارجه ازبکستان اعلام کرده بود که ایران در اجلاس بعدی سران در سمرقند که در روزهای ۱۵ و ۱۶ سپتامبر برگزار می شود، به عضویت کامل سازمان همکاری شانگهای (SCO) در خواهد آمد.
تاریخچه ایجاد سازمان همکاری شانگهای
نتیجه گیری مربوطه که توسط شورای کمیساریای سازمان مورد بررسی قرار گرفته و به آن کشور ارائه می شود.
هند و پاکستان نیز به عنوان جدیدترین اعضای سازمان همکاری شانگهای که اخیر عضویت کامل آنها در این نهاد به تصویب رسیده است، مسیری طولانی را برای تکمیل کردن روند عضویت خود طی کردند. تصمیم برای آغاز روند پذیرش هند و پاکستان در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۱۵ پس از نتایج اجلاس سران در شهر اوفا (روسیه) اتخاذ شد. گام بعدی امضای تفاهم نامه های تعهد جمهوری هند و جمهوری اسلامی پاکستان به منظور کسب وضعیت عضو سازمان همکاری شانگهای بود (تاشکند، ۲۰۱۶) و سپس در سال ۲۰۱۷، در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در شهر آستانه (قزاقستان)، هند و پاکستان وضعیت کشورهای عضو سازمان را دریافت کردند و سال بعد، در سال ۲۰۱۸، برای اولین بار در شهر چینگدائو (چین) آنها به عنوان اعضای کامل سازمان در کار شورای سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای شرکت کردند. پس از الحاق هند و پاکستان به سازمان همکاری شانگهای، سازمان کیفیت جدید و پویایی جدیدی در توسعه همکاری ها در زمینه های مختلف کسب کرد.
در تاریخ ۸ تا ۹ ژوئن ۲۰۱۷، نشست تاریخی شورای سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای در آستانه برگزار شد که طی آن وضعیت عضویت در این سازمان به جمهوری هند و جمهوری پاکستان اعطا شد.
سازمان همکاری شانگهای با کمک دبیرخانه همراه باکشور متقاضی پیش نویس یادداشتی را تهیه می کند که در آن موارد زیر را رفع می کند:
وی گفت: امسال در چارچوب ریاست ازبکستان، ایران به عنوان عنوان عضو سازمان همکاری شانگهای پذیرفته خواهد شد.
به گزارش روز شنبه ایرنا، مقررات مربوط به ملحق شدن اعضای جدید به سازمان همکاری شانگهای (SCO) مطابق باماده ۱۳ منشور این سازمان که در مورخ ۷ ژوئن ۲۰۰۲ تصویب شد، تعیین می شود.
ایران در شاخص توسعه انسانی در رتبه بالایی از سوی سازمان ملل متحد قرار گرفته است. این کشور از نظر ذخایر گاز طبیعی در رتبه دوم جهان و از نظر ذخایر اثبات شده نفت خام رتبه چهارم را دارد. بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۲۰ ۶۳۶ میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی سرانه ۷۵۵۵ دلار بوده است.
درک این نکته حائز اهمیت است که با توجه به “مقررات رویه پذیرش اعضای جدید در سازمان همکاری شانگهای” (مصوب تاشکند، ۲۰۱۰) و “مقررات رویه اعطای وضعیت یک کشور عضو سازمان همکاری شانگهای” (مصوب دوشنبه، ۲۰۱۴)، یک کشور کاندیدای عضویت در این سازمان، باید در ارتباط با پیوستن به تمام معاهدات چندجانبه تصویب شده توسط سازمان همکاری شانگهای، اقدامات زیادی انجام دهد. تنها پس از تکمیل رویه و تصمیم شورای سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، کشور متقاضی پذیرفته شده و عضو رسمی تلقی می شود.
ایران همچنین متعهد می شود از تاریخ دریافت اطلاعیه دبیرخانه سازمان همکاری شانگهای، حداکثر تا ۱ دسامبر ۲۰۲۲ به منشور، کنوانسیون مبارزه با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی شانگهای مورخ ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ و پروتکل های آن ملحق شود.
سازمان همکاری شانگهای (SCO) یک سازمان بین المللی دائمی بین دولتی است.
