موارد بلعیده شدن سیارات توسط ستارگان در کیهان بیشتر از تصور دانشمندان است

Источник изображения: Casey Reed/NASA

گروهی از دانشمندان استرالیایی منتشر کردند کار کردن، که مواردی را تجزیه و تحلیل می کند که ستارگان سیارات خود را می بلعند. دانشمندان به این موضوع در یکی از هر ده سیستم دوتایی مورد مطالعه مشکوک هستند. در مجموع، محققان 91 منظومه از ستارگان دوقلو را مطالعه کردند و به این نتیجه رسیدند که ناپایداری مدار منظومه های سیاره ای در کیهان گسترده است. قوی تر از فکر.


  منبع تصویر: کیسی رید/ناسا

منبع تصویر: کیسی رید/ناسا

برای اطمینان از شناسایی موارد جذب سیارات توسط ستارگان، دانشمندان جفت‌هایی از ستاره‌های دوقلو را انتخاب کردند که تقریباً در یک زمان و در یک حجم از فضا متولد شده بودند. این بدان معنی است که ترکیب شیمیایی ستارگان باید یکسان باشد، همانطور که تجزیه و تحلیل طیفی هر یک از آنها نشان می دهد. اگر طیف یک ستاره حاوی عناصر غیرمشخصه، به ویژه فلزات واقعی باشد، و نه فقط هر چیز سنگین تر از هلیوم، پس باید نتیجه بگیریم که ستاره سیاره ای را از منظومه خودش خورده است.

از 91 جفت ستاره در منظومه های دوتایی، 8 درصد از ستارگان وجود آهن، نیکل و تیتانیوم را در طیف خود نشان دادند، در حالی که بیشتر ستارگان دارای چیزی سنگین تر از کربن و اکسیژن نبودند. به گفته محققان، این یک نشانه قابل اعتماد از موردی است که یک سیاره توسط ستاره مادر خود غرق شده است.

توجه داشته باشید که دانشمندان از منظومه‌های ستاره‌ای با تعداد زیادی ستاره که در منظومه‌های آن‌ها ناپایداری مدارهای سیاره‌ای حتی قوی‌تر خواهد بود، انتخاب نکردند، همانطور که در هنگام خواندن این اثر مشاهده می‌شود. “مشکل سه بدن” نویسنده چینی لیو سیسین. بی ثباتی مشاهده شده در سیستم های دوتایی، که منجر به اختلال در اجسام سیاره ای محلی از مدار آنها شد و، همانطور که مشخص شد، اغلب به اندازه کافی رخ می دهد که باعث نگرانی در مورد حیات در کیهان شود.

پیش از این، دانشمندان معتقد بودند که مدار سیارات می تواند در طول 100 میلیون سال اول شکل گیری منظومه های ستاره ای ناپایدار باقی بماند. در حالی که همه چیز حل می شود، بسیاری از موارد ممکن است اشتباه پیش بروند. با این حال، تمام جفت‌های ستاره‌های مشاهده‌شده در کار استرالیایی‌ها چندین میلیارد سال قدمت داشتند، که تأثیری بر ترکیب شیمیایی آنها از رویدادهای صدها میلیون سال اول توسعه سیستم‌های سیاره‌ای را رد می‌کند. به عبارت دیگر، آخرالزمان محلی در سیستم های بالغ با سیارات کاملاً شکل گرفته و توسعه یافته زمین شناسی رخ داده است.

اگر متوجه خطایی شدید، آن را با ماوس انتخاب کرده و CTRL+ENTER را فشار دهید.

منبع: https://3dnews.ru/1102067