ذهن های زیر ما – ذهنی در بدن شخص دیگری. نقد و بررسی / بازی

رمان های تعاملی یک ژانر جداگانه و خاص هستند. نویسندگان چنین آثاری برای جذب ناآگاهان باید به ترفندهایی متوسل شوند. مثلاً از ژانر دیگری تقلید کنید. Disco Elysium وانمود می کند که یک RPG کلاسیک است، اما Minds Beneath Us یک پلتفرمر سینمایی است. اما علیرغم کنترل معمول قهرمان در فضای دو بعدی، اصلی ترین فعالیت در بازی خواندن و انتخاب خطوط در دیالوگ ها است.

⇡#مشروط شدن

روایت Minds Beneath Us درست از بین می رود. قهرمان در فلان بیمارستان به هوش می آید – البته با فراموشی. در سر من فقط تکه هایی از تعقیب و گریز اخیر که به تصادف ختم شد وجود دارد. روی تخت کناری پسر جوانی وجود دارد که با ما طوری صحبت می کند که انگار یک رهبر باند است. تلاش برای بیرون رفتن فقط همه چیز را گیج کننده تر می کند. معلوم می شود که ما اصلاً در بخش بیمارستان نیستیم و همه چیز اطرافمان تقلب شده است. دانشمندان یا مردان نظامی که پشت پنجره هولوگرافیک جعلی پنهان شده اند، ما را زیر نظر دارند. و بنا به دلایلی دستور می دهند.

مقدمه سوالات زیادی را مطرح می کند اما تنها به یکی پاسخ می دهد. در واقع ما به عنوان نوعی آگاهی عمل می کنیم که در افراد کاشته می شود. به اصطلاح MBU نوعی جانی سیلورهند است، فقط بدون مشکل کنترل بدن شخص دیگری. پس از یک پیش درآمد سریع، پوست جیسون دی را دریافت می کنیم که در نگاه اول قابل توجه ترین مرد نیست. اگر در حال و هوای یک فیلم هیجان انگیز سریع در مورد سازمان ها و آزمایشات مخفی هستید، ممکن است بخواهید در انتظارات خود تجدید نظر کنید. این همه اتفاق می افتد، اما خیلی دیرتر.

طی چند ساعت آینده، بازی به طور سیستماتیک شما را در دنیای خود غرق می کند. ما در سال 2049 خود را در تایپه می یابیم. تا اواسط قرن بیست و یکم، بشریت در بسیاری از فناوری‌ها، به‌ویژه فناوری‌های مرتبط با هوش مصنوعی، پیشرفت کرده است. این شهر آنقدر محکم در جامعه ادغام شده است که دیگر نمی توان زندگی روزمره یک شهر مدرن را بدون هوش مصنوعی تصور کرد. میزبان الگوریتم های هوشمندی که به معنای واقعی کلمه کلان شهر را کنترل می کنند، به قدرت محاسباتی عظیمی نیاز دارند. یکی از رهبران در این زمینه، Vision Corporation است که مالک بسیاری از مزارع محاسباتی است. اینجا جایی است که جیسون شغل پیدا می کند.

ابتدا باید یک دوره کارآموزی را در دو بخش تکمیل کنید. اولی با داوطلبانی که مغزشان را اجاره می‌دهند قرارداد می‌بندد و دومی این اهداکنندگان را به یک شبکه کامپیوتری مشترک متصل می‌کند. بله، هوش مصنوعی در واقع بر روی قدرت “زنده” کار می کند. مغز انسان یک کامپیوتر فشرده و لعنتی قدرتمند است که در آینده یاد خواهند گرفت که از آن برای انجام عملیات یا “تولید فلاپ” استفاده کند.

کارآموزی در ابتدا کاملا خسته کننده است. ما وظایف اولیه را انجام می دهیم که به منزله کار به عنوان یک پیام رسان است. آشنایی با همکارانمان اینجاست که Minds Beneath Us شروع به آشکار کردن نقاط قوت خود می کند. از طریق روال روزانه، شخصیت‌های بسیار باورپذیر می درخشند – کارمندان مزرعه که شما شخصاً با آنها ارتباط برقرار می کنید، افراد به یاد ماندنی هستند. به نظر می رسد که آنها را می توان با عبارات ساده مشخص کرد: یک رئیس بخش دلسوز، یک مدیر خجالتی، یک گوفبال خوش اخلاق – اما اینها شخصیت های سه بعدی هستند که در طول بازی آشکار می شوند.

خوشبختانه این شبیه ساز کارمند اداری نیست. در حال حاضر در روز دوم کارآموزی، جیسون شروع به جذب بازی‌های سیاسی می‌کند – ابتدا بین بخش‌ها، اما مخاطرات از صحنه به صحنه بیشتر می‌شود. داستان به جاسوسی شرکتی محدود نمی‌شود و با گذشت زمان به موضوعات فلسفی‌تر می‌رود که از نظر روح آثار فیلیپ کی دیک یا ریچارد مورگان را به یاد می‌آورد. با این حال، بدن جیسون تحت کنترل ما است و دو شخصیت در سر او تلاش می کنند با هم کنار بیایند.

ما باید پنج روز را در کفش او بگذرانیم و هر روز بیشتر و شدیدتر می شود. نویسندگان، از طریق یک جهان و موقعیت های خیالی، از خود بازیکن سوال می پرسند. فرد در آینده دیجیتال چه جایگاهی دارد؟ آیا استفاده از انسان به عنوان منبع قدرت محاسباتی اخلاقی است؟ اگر این آخرین فرصت یک مرد فقیر برای کسب درآمد برای خانواده اش باشد چه؟ آیا یک قطب نما اخلاقی می تواند خود را با شرایط وفق دهد؟ فیلمنامه نویسان مستقیماً نمی پرسند، بلکه پیشنهاد می کنند از موضع خود در گفتگوها از طریق استدلال دفاع کنند.

⇡#گفتگوی دشوار

از نقطه نظر فرآیند واقعی، کمی از بازیکن مورد نیاز است: در مکان‌های معمولی پرسه بزنید، در QTE‌های کمیاب شرکت کنید و زیاد بخوانید، دیالوگ‌های زیاد. باید فوراً درک کنید که این در واقع یک رمان بصری است که قبل از هر چیز به غوطه وری احساسی نیاز دارد. این بر اساس یک داستان عمدتا خطی است. شما قدرتی برای تأثیرگذاری بر توالی وقایع ندارید. اما چگونه می توان به جهان واکنش نشان داد، روابط ایجاد کرد و حتی سرنوشت قهرمانان را تعیین کرد!

تنها در چند ساعت، فیلمنامه نویسان شما را با بیش از ده ها شخصیت از جمله شخصیت مهم شما، یک جاسوس مرموز، یک همسایه مزاحم و بسیاری دیگر احاطه خواهند کرد. هر کدام با شخصیت و دیدگاه های متمایز خود که در دیالوگ ها به وضوح قابل مشاهده است. البته امکان پاسخ به دو یا سه گزینه محدود است، اما مکالمات به گونه ای نوشته می شود که بحث در مورد موضوع را با فردی که اصول خاص خود را دارد منعکس کند.

کلید رسیدن به نتایج بهتر در درک همکارتان نهفته است. گزینه‌های پاسخ به خطوط پیش پا افتاده «پلیس خوب/پلیس بد» نمی‌روند: جایی باید فشار بیاورید، برخی باید تحت فشار قرار گیرند، برخی باید محاصره شوند. و انتخاب چندین خط کافی است تا به بازیکن احساس مانور دادن بین احساسات فرد را بدهد. مهمتر از آن، این مجموعه ساده از گزینه های دیالوگ برای بازیکن کافی است تا پیام را مطابق با جهان بینی خود منتقل کند. و توانایی های سخنوری شما تعیین می کند که چه سرنوشتی در انتظار بسیاری از شخصیت هایی است که با آنها ملاقات می کنید.

متن های زیادی در بازی وجود دارد که باید برای آن آماده باشید. اما چیز کمی در آن وجود دارد که زائد باشد. در اینجا هیچ بحث خالی وجود ندارد، حتی اگر در نگاه اول اینطور به نظر برسد. تمام اطلاعات یا بینش بیشتری نسبت به جهان می دهد، یا بهتر شخصیت ها را آشکار می کند، که حتی به شخصیت های درجه سوم کمی عمق می دهد. همه اینها به قدری خوب نوشته شده است که شما را برای حدود پانزده ساعت درگیر خواندن تعاملی می کند.

روند خواندن گاهی اوقات قطع می شود – برای پیاده روی های آرام در اطراف شهر زیبا و قسمت های جنگی جدا شده. آنها مجهز به مکانیک ابتدایی هستند: یک کلید وظیفه جاخالی دادن و دیگری برای ضربه زدن است. اما سخت است که این عمل را یک سیستم جنگی تمام عیار بنامیم: دکمه ها باید فقط زمانی فشار داده شوند که اعلان مربوطه روی صفحه ظاهر شود.

واضح است که BearBoneStudio تمام تلاش خود را برای داستان سرایی به کار می‌گیرد و سعی می‌کند بدون مزاحمت با محدودیت‌هایی در جنبه‌های دیگر بازی کند. سبک بصری دلپذیر است، اما از نظر ترسیم شخصیت ها به عمد ساده است. صداپیشگی وجود ندارد، حتی به صورت غر زدن. موسیقی متن فیلم از موسیقی جاز سبک الکترونیک، لو-فای و چیل اوت تشکیل شده است. و خود داستان رویدادها را در چندین مکان کلیدی متمرکز می کند که البته از تنوع بصری رنج می برد.

* * *

اولین پروژه از BearBoneStudio من را به یاد اولین استودیوی دیگر از تایوان انداخت – بازداشت از RedCandleGames. با منابع اندک، نویسندگان موفق شدند داستانی قانع‌کننده را با برخی از بهترین شخصیت‌های بازی که من با آن‌ها مواجه شده‌ام تعریف کنند. از نظر مهارت های نوشتاری، BearBoneStudio به هیچ وجه کمتر از Quantic Dream نیست، اگر نگوییم برتر. من مشتاقانه منتظر این هستم که تیم در پروژه بعدی شما را با چه چیزی خوشحال کند.

مزایا:

• یک طرح جذاب، که در آن مکانی برای تجربیات شخصی، توطئه های شرکتی و استدلال فلسفی وجود داشت.
• شما در کل بازی خود با شخصیت های رنگارنگ رابطه برقرار می کنید.
• دیالوگ های پر جنب و جوش که به شما امکان می دهد در مورد موضوعات پیچیده بحث کنید.

ایرادات:

• اگرچه طرح تعداد کم مکان ها را توجیه می کند، من همچنان تنوع بیشتری را می خواهم.
• همه نمی توانند با حجم دیالوگ ها در اینجا کنار بیایند، و علاوه بر این، محلی سازی وجود ندارد – بدون دانش انگلیسی، دخالت در اینجا معنایی ندارد.

گرافیک	ترکیبی ساده اما با سلیقه از شخصیت های طراحی شده با دست و گرافیک سه بعدی در دنیای بازی.
صدا	موسیقی متن شما را با موتیف های الکترونیکی تا حد امکان بدون مزاحمت در تمام طول پخش شما همراهی می کند، بدون اینکه سعی کند توجه را به خود جلب کند.
تک نفره	رمانی تصویری که بیش از هر فیلم پرفروش دیگری با ده ها مکانیک موفق می شود شما را با دیالوگ ها و مضامین خود درگیر کند.
زمان تخمینی تکمیل	یک و نیم دوجین ساعت برای یک بازی.
بازی گروهی	ارائه نشده است.
برداشت کلی	یک داستان فانتزی گیرا با برخی از زنده ترین شخصیت هایی که تا به حال در یک بازی با آنها روبرو شده ام.

درجه: 8.0/10

اطلاعات بیشتر در مورد سیستم رتبه بندی

ویدیو: