موسسه زیست شناسی ملی و باغ وحش ملی اسمیتسونیان (NZCBI) با همکاری موزه ملی هوا و فضای اسمیتسونیان و سایر سازمان ها ارایه شده طرحی برای ایجاد بانکی از مواد زیستی زمینی در ماه. چنین بانکی با امکانات ذخیره سازی زمینی قابل مقایسه است، زیرا مکان های زیادی در ماه با سرمای ابدی وجود دارد که باعث صرفه جویی در سرمایش برودتی و نگهداری مداوم دماهای پایین می شود.
“در ابتدا، یک مخزن زیستی ماه برای گونه هایی که بیشتر در معرض خطر (انقراض) روی زمین هستند، پیشنهاد شد، اما هدف نهایی ما حفظ سرمای اکثر گونه های زمین خواهد بود.” مری هاگدورن، کریوبیولوژیست در NZCBI و نویسنده اصلی مقاله گفت. ما امیدواریم که با به اشتراک گذاشتن چشم انداز خود، گروه ما بتواند شرکای بیشتری برای گسترش گفت و گو، بحث در مورد تهدیدها و فرصت ها، و انجام تحقیقات و آزمایش های لازم برای تحقق بخشیدن به این مخزن زیستی بیابد.”
دانشمندان طرح خود و راه های اجرای آن را در این زمینه تشریح کردند مقاله در مجله علوم زیستی. این کار به تشریح ایدههایی برای مدیریت ذخیرهسازی ماه از منابع بیولوژیکی، انواع مواد بیولوژیکی برای ذخیرهسازی، و تشریح روششناسی برای انجام آزمایشها برای درک و حل مشکلاتی مانند تأثیر تشعشع و ریزگرانش بر روی مواد زیستی ذخیرهشده میپردازد. برای آزمایشهای عملی در این راستا، دانشمندان پیشنهاد کردند از نمونههای پوستی از گونههای در معرض خطر انقراض ماهی مرجانی، گوبی لکهآبی (Asterropteryx semipunctata، گوبی ستارهای انگلیسی) استفاده کنند، که پوست انجماد شده آن قبلاً توسط موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان نگهداری میشود.
بر روی زمین، بزرگترین پروژه برای ذخیره سازی مواد زیستی در یخچال بود خزانه جهانی بذر در اسپیتسبرگن امروزه حدود 1 میلیون بذر در آنجا نگهداری می شود که فقط تا 18- درجه سانتی گراد سرد می شوند. بیومواد حیوانی برای نگهداری طولانی مدت باید تا دمای پایین تری (تا 196- درجه سانتیگراد) خنک شوند که به نیتروژن مایع، برق و پرسنل آموزش دیده نیاز دارد. هر یک از این عوامل به صورت جداگانه دلیلی برای نگرانی در مورد ایمنی مواد است، اما در کنار هم احتمال از دست دادن تصاویر ثابت در صورت تصادف وجود دارد. به عنوان مثال، همین مرکز ذخیره سازی در سوالبارد، در سال 2017 پس از شروع غیرمنتظره ذوب شدن یخ های دائمی، دچار سیل شد.
در نواحی قطبی ماه دهانه های بسیاری وجود دارد که نور خورشید به دلیل جهت و عمق آنها هرگز به آنها نفوذ نمی کند. در این مناطق دائماً سایه دار، دما می تواند تا -246 درجه سانتیگراد کاهش یابد که برای انجماد غیرفعال به اندازه کافی کافی است. برای محافظت از DNA در برابر تشعشع، نمونه ها را می توان در زیر سطح یا داخل ساختارهایی با دیواره های ضخیم ساخته شده از سنگ های ماه ذخیره کرد.
اگر دانشمندان شرکا یا منبعی برای تامین مالی این ایده پیدا کنند، در مرحله بعدی یک سری آزمایش از نمونههای پوست ماهی منجمد منجمد را برای تاثیرات تشعشعات در آزمایشگاه روی زمین و روی ISS آغاز خواهند کرد. این به توسعه بسته بندی برای نمونه ها کمک می کند تا آنها را ایمن به ماه منتقل کنند. چنین آزمایشهایی آزمایش قابل اعتمادی از توانایی نمونه اولیه بستهبندی برای مقاومت در برابر تشعشعات و ریزگرانش مرتبط با سفر فضایی و ذخیرهسازی در ماه ارائه میدهد.
“ما در مورد اینکه اگر زمین بمیرد چه اتفاقی می افتد صحبت نمی کنیم – اگر از نظر بیولوژیکی نابود شود، پس این مخزن زیستی اهمیتی نخواهد داشت. – نویسندگان اثر را توضیح دهید. «این برای کمک به جلوگیری از بلایای طبیعی و احتمالاً گسترش امکانات سفر فضایی طراحی شده است. زندگی ارزشمند است و تا آنجا که می دانیم در جهان نادر است. این مخزن زیستی رویکردی متفاوت و موازی برای حفاظت از تنوع زیستی ارزشمند زمین ارائه میکند.”
اگر متوجه خطایی شدید، آن را با ماوس انتخاب کرده و CTRL+ENTER را فشار دهید.
منبع: https://3dnews.ru/1108838