“جاویدان. داستان های روسیه قدیمی” – کارت های حماسی. پیش نمایش

خوشحال کننده است که صنعت بازی روسیه، با وجود همه چیز، همچنان به توسعه خود ادامه می دهد، فردیت خود را پیدا می کند و پروژه های جالبی ارائه می دهد که می تواند ده ها ساعت گیمرها را از سراسر جهان جذب کند. و هیچ مشکلی نمی‌تواند از عظمت فولکلور کتاب سیاه، هجمه‌های زیبای Atomic Heart، بازی‌های عجیب و غریب Potion Craft یا غنای داستانی The Bookwalker: Thief of Tales کم کند. اینجا «جاودانه است. Tales of Old Rus به وضوح وعده می دهد که یک بازی قابل توجه باشد، زیرا یک سبک بصری فوق العاده بر اساس غنای فولکلور داستان های عامیانه را با یک سیستم نبرد کارتی ترکیب می کند که به یکی از بهترین بازی های سرکش در تمام دوران ها بازمی گردد. با این حال، برخی از تفاوت های ظریف وجود داشت …

⇡#ذبح کردن را وودیانوی

اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند، البته، طراحی بصری رنگارنگ است: شخصیت ها، پس زمینه ها، اشیاء، رابط – همه اینها بلافاصله شما را در زیبایی شناسی یک افسانه غرق می کند. موسیقی شوخ طبع، ترکیبی از موتیف های عامیانه و چیدمان های مدرن، و تصاویر آشنا از دوران کودکی را به این موارد اضافه کنید – و حالا سخت می شود که خود را از ماجراهای واروارا دور کنید (حداقل برای چند ساعت اول).

اما، البته، این پروژه در درجه اول برای گیم پلی خود فریبنده است. در مفهوم بازی، “قصه های قدیمی روسیه” حرکت شبیه چمچه زنی ه الهام از بهترین نمایندگان صنعت بازی. اولین چیزی که به ذهن خطور می کند، تشابهات با Darkest Dungeon است: تکنیک های بصری مشخصی مانند زوم دوربین در حین حمله و عناصر تاکتیکی مرتبط با موقعیت و موقعیت یگان ها در نبرد وجود دارد. اما یک تفاوت کلیدی وجود دارد: واروارا در انزوای باشکوه می جنگد، و دشمن باید حرکت کند – یا با یک ضربه شجاعانه، یا با یک قلاب، یا با چیز دیگری که به عرشه ختم می شود. دستکاری موقعیت دشمنان برای پیروزی بسیار مهم است: گاهی اوقات می تواند شما را از آسیب مهلک نجات دهد، و گاهی اوقات اگر دشمنی را از ردیف های عقب تحت حمله جابجا کنید، که مثلاً درخواست کمک می کند، از طولانی شدن بی مورد نبرد جلوگیری می کند. از این گذشته ، بیشتر حملات قهرمان فقط در ردیف اول رخ می دهد ، بنابراین گاهی اوقات لازم است مغز خود را به هم بزنید تا بفهمید چگونه می توانید به این یا آن دشمنی که دور از دسترس سیلی مستقیم است برسید.

نقطه مرجع اصلی این پروژه به وضوح Slay the Spire افسانه ای بود – تعداد غالب سیستم های بازی محلی با توجه به الگوهای آن جمع آوری شد. اصل پاداش و پیشرفت کلی را بگوییم ،یا راه هایی برای تقویت قهرمان در طول حملات، مانند بهبود یا حذف کارت ها از عرشه، به دست آوردن مصنوعات جدید (که در اینجا کنجکاوی نامیده می شود). و برخی از جلوه‌های کارت‌ها، معجون‌ها و آیتم‌ها حتی آن‌هایی را که از کارت‌های فرقه‌ای سرکش هستند تکرار می‌کنند. با این حال، حتی رویکردهای قابل تشخیص به مکانیک نیز کاملاً موفق و معتبر ساخته شده اند و محیط اطراف به ماجراجویی طراوت می بخشد.

«قصه های روسیه قدیمی» نیز رویکرد جالبی به مرحله برنامه ریزی قبل از نبرد دارد. هیچ نقشه جهانی با مسیری وجود ندارد که در آن همه چنگال ها قابل مشاهده باشند، اما در عوض، قبل از هر مبارزه از شما خواسته می شود یکی از سه نبرد را انتخاب کنید، جایی که باید نه تنها پاداش پیروزی، بلکه شرایطی را نیز تعیین کنید. خود نبرد رخ خواهد داد. در یک مورد، دشمنان تقویت‌های مختلفی مانند افزایش قدرت حملات در ابتدای نبرد دریافت می‌کنند، در مورد دیگر، کارت تصادفی در دست واروارا هر دور گران‌تر می‌شود. اما شما همچنین می توانید گزینه هایی را انتخاب کنید که به نبرد کمک می کنند – به عنوان مثال، “بی حرکتی”، که به دشمنان اجازه نمی دهد آزادانه حرکت کنند، اما از حملات ما، دشمنان همچنان موقعیت خود را تغییر می دهند. درست است، اگر مسیر ساده را انتخاب کنید، پاداش کمتر خواهد بود. و گاهی یکی از شروط نبرد به دست آوردن قطعه ای از طرح است!

⇡#یک افسانه بدون پایان

طرح محلی تا اینجا آنقدر که ما می خواهیم جذاب نیست: ماجراجویی واروارا مانند همان «کتاب سیاه» اکتشافات روایی غیرمعمول، شدت دراماتیک خاص و عمق شخصیت ها را ارائه نمی دهد. داستان اینکه چگونه واروارا تصمیم گرفت در اینجا به یک جادوگر مشکوک کمک کند به عنوان یک عنصر کمکی عمل می کند که باید شما را وادار به انجام یک دویدن دیگر و سپس دیگری کند. و اگرچه این ایده واقعاً در حال حاضر کار نمی کند، این رویکرد می تواند انگیزه بیشتری در آینده ایجاد کند. با قضاوت در بخش «سفر قهرمان»، داستان‌های چهار قهرمان به موازات هم در حال توسعه هستند و مسیرهای داستانی آنها در پایان بزرگ به هم نزدیک می‌شود. اما در این مرحله، با پتانسیل بازی های مکرر، افسوس که همه چیز غم انگیز است. و نه فقط به دلیل روایت ناکافی.

اگرچه این پروژه تفسیر جالبی از کارت های دیگر را ارائه می دهد و در ابتدا به طور جدی اعتیاد آور است، اما من به عنوان یک قمارباز باتجربه، هنوز عمق گیم پلی و استراتژی های متنوعی ندارم. هم افزایی های موجود برای کلمات کلیدی هنوز کافی نیست، و به ندرت می توان چیزی ارزشمند از کارت های ارائه شده جمع آوری کرد. بسیار مؤثرتر است که به سادگی کارت های آسیب دیده را به عرشه خود اضافه کنید و از آنها به طور مستقیم استفاده کنید، که تقریباً به اندازه کشیدن ترکیب های وحشی سرگرم کننده نیست. متأسفانه، بیلدهایی با «حواس پرتی» که با اعمال مجدد افکت به دشمنان آسیب می‌رساند، یا مثلاً از طریق دستکاری مواضع دشمن، بسیار ضعیف‌تر از مجموعه‌ای پیش پا افتاده از حملات سنگین‌تر احساس می‌شود. بازی هنوز به وضوح فاقد ویژگی های اضافی و تعادل است.

دشواری در جمع آوری ترکیبات واقعاً قدرتمند ویژگی ناخوشایند دیگری را نیز نشان می دهد – نبردها در مراحل بعدی یک سورتی پرواز بسیار طولانی می شوند. مخصوصاً وقتی صحبت از رئیس ها می شود، که بسیاری از آنها می توانند برای همیشه قوی تر شوند. و اگرچه هر نبرد باخته ای در Immortal را می توان مجدداً پخش کرد (در این ژانر چیزی شنیده نشده است!) ، با انجام این کار هفتم، به عنوان یک قاعده، شما نمی خواهید، زیرا تنها چیزی که بدتر از یک نبرد شکست خورده است، یک نبرد فوق العاده کشیده است. خوشحالم که دسترسی اولیه به تازگی آغاز شده است، بنابراین توسعه دهندگان هنوز زمان زیادی برای صیقل دادن جنبه کارت دارند.

***

با وجود عدم یکنواختی دسترسی اولیه و محتوای ناچیز بازی، این پروژه تا زمان عرضه کامل، شانس این را دارد که به نماینده قابل توجهی از این سبک تبدیل شود. و اکنون می توانید از محیط های فولکلور که بسیار عزیز و نزدیک به قلب شما هستند و چند ساعت یک شیرینی کارتی خوب لذت ببرید – این هنوز یک افسانه نیست، اما امید وجود دارد.

ویدیو: